زنـــــــــــدگی یـک رویــــــــــــــــــــــاســـــــــــت

بایرن فصل پیش بیش از 30 رکورد در لیگ را به جا گذاشت. آنها در تمامی رقابت‌ها قهرمان شدند و اولین سه‌گانه تاریخ آلمانی‌ها را کسب کردند. آنها در لیگ به رکورد جدیدی از نظر امتیازات رسیدند و رکورد بیشترین فاصله با تیم دوم را هم از آن خود کردند. آنها بهترین تفاضل گل تاریخ و بهترین عملکرد دفاعی تاریخ لیگ را هم به نام خود ثبت کردند.

این فصل آنها به قهرمانی‌ها ادامه دادند و حتی رکوردهای جدیدی را هم جابجا کردند. اوایل این فصل بود که چلسی را بردند و سوپرجام اروپا را فتح کردند. در دسامبر هم جام باشگاه‌های جهان را به افتخارات خود افزودند که اولین باری بود که یک تیم آلمانی این جام را می‌برد. در لیگ قهرمانان هم رکورد قدیمی بارسلونا را شکستند و 10 بازی پیاپی بدون باخت را تجربه کردند.

تیم گواردیولا توانست رکورد 30ساله هامبورگ، یعنی 36 بازی بدون شکست را جابجا کند و فاصله‌اش را با بایر لورکوزن، تیم دوم جدول به 13 امتیاز برساند. آنها پنج بر صفر آینتراخت فرانکفورت را بردند و رکورد 2001 آرسنال در زمینه گل‌زنی در 55 مسابقه پیاپی در لیگ را پشت سر گذاشتند. بسیار سخت بتوان تصور کرد که بایرن لیگ و جام حذفی را نبرد. آنها یکی از مدعیان فتح لیگ قهرمانان هم هستند، البته اگر تنها مدعی‌اش نباشند! یادداشت: بایرن گواردیولا، حتی بهتر از بایرن هاینکس!

گواردیولا و کمال‌گرایی

اما بحث تنها بر سر عناوین و رکوردها نیست. گواردیولا اثر خود را بر غول‌های باواریا گذاشته است. او به آنها هویت و فلسفه روشنی داده است و فرمول موفقیت‌آمیز یوپ هاینکس را بهبود بخشیده است.

بایرن فصل قبل تیم مسلط میادین بود اما گواردیولا می‌خواهد تیمش در میدان به اوج کمال برسد. بایرن با او چند تا از بهترین نمایش‌های سال‌های اخیر را داشته است. آنها در برد سه بر یک مقابل منچسترسیتی در لیگ قهرمانان توانستند به 50 پاس پیاپی برسند، چیزی که یادآور بارسلونا در اوج دوران گواردیولا بود.

بایرن تلاش نمی‌کند از حریفان بهتر باشد، بلکه به دنبال سلطه مطلق بر آنهاست. گواردیولا بازی مبتنی بر پرس و مالکیت توپ بایرن را تقویت کرده و به جاهای جدیدتری رسانده است. حتی شده تا 9 بازیکن بایرن در نیمه زمین حریف فشار بیاورند تا آنها را از جریان بازی خارج کنند. آنها همین حالا 88 گل در تمامی رقابت‌ها زده‌اند. بایرن در بوندس لیگا تاکنون 51 گل زده است. آنها فصل پیش در این برهه از فصل به 51 گل نرسیده بودند!

پرس بیشتر به معنای امنیت بالاتر در دفاع است. بایرن 18 کلین شیت در تمامی رقابت‌ها داشته است (یعنی بیشتر از فصل قبل در این مقطع زمانی).

کیفیت بالاتر تیم

در نهایت باید گفت که بایرن مونیخ بیشترین عمق را در فوتبال امروز دارد. کیفیت آنها در عمق (یعنی داشتن بازیکنان متعدد برای هر پست) دلیل اصلی سه‌گانه پارسال آنها بود و امسال تیمشان عمق و کیفیت بالاتری یافته است.

بایرن با آن تیم بااستعداد در تابستان نیازی به تیاگو و ماریو گوتزه نداشت، اما هر دو بازیکن در بینش گواردیولا جای می‌گیرند و تنوع بیشتری به تیم می‌بخشند. هر دو اوایل فصل را به دلیل مصودمیت از دست دادند اما پس از بازگشت در تمامی رقابت‌ها در 22 گل اثرگذار بوده‌اند.

گوتزه بهترین گزینه برای پست 9 کاذب است و تیاگو با انعطاف‌پذیری و تکنیک بالایش توانسته بهترین مکمل دو بازیکن کلیدی بایرن، یعنی فرانک ریبری و فیلیپ لام باشد.

باید در نظر داشت که بایرن این فصل بدون باستین شواین‌اشتایگر و خاوی مارتینس تا این حد درخشان بوده است. این دو نفر بخش زیادی از فصل را به دلیل مصدومیت از دست داده‌اند. شواین‌اشتایگر و مارتینس در سه‌گانه فصل پیش نقشی حیاتی داشتند اما تیم توانست با نبود آنها کنار بیاید و همچنان بسیار مقتدر باشد و حتی بهتر هم شود! این نشان می‌دهد که گواردیولا چه تغییراتی در تیم داده است.

موفقیت سقفی ندارد

برای جمع‌بندی باید گفت که این تیم بایرن روی کاغذ از این بهتر نمی‌تواند بشود. گواردیولا در جستجو برای کمال همچنان سخت‌گیرانه عمل می‌کند اما در زمینه آمار و عملکرد تیم‌های بسیار اندکی می‌توانند نزدیک بایرن باشند.

هاینکس فصل پیش شالوده را بنا نهاد، اما گواردیولا آن را بهینه کرد و تکامل داد. بایرن حتی مقتدرتر از پارسال بازی می‌کند و نتیجه هم می‌گیرد. اگر یک تیم بخت دفاع از عنوان قهرمانی‌اش در لیگ قهرمانان (در فرمت جدید) را داشته باشد آن تیم بایرن با گواردیولا است.